In de laatste blog schreef ik dat ik wat aan het tobben was met (lichte) koorts. De oncologisch-specialist zag er geen kwaad in, maar over ging de koorts ook niet helemaal dit weekend. Zaterdag daarom toch met het ziekenhuis gebeld om te vragen of er nog wat moest gebeuren voordat de kuur deze maandag zou starten. Na telefonisch overleg van een verpleegkundige met een stand-by-arts werd er besloten dat er waarschijnlijk niets ernstigs aan de hand was, als de koorts maar niet opliep. Dat deed het gelukkig ook niet. Wel zou er maandagochtend nog overleg plaatsvinden in het artsenteam over hoe & wat.
Vanochtend (maandag) werd daarop besloten nogmaals bloed af te nemen (om rode bloedlichaampjes, ontstekingswaardes e.d. te bepalen). Daarnaast zijn er nog meerdere kweekjes afgenomen om twee typen bacteriën op te sporen. Twee kweekjes via een prik in de ene arm, twee kweekjes via de picc-lijn in de andere arm. De kweekjes vanuit de prik en picc-lijn worden met elkaar vergeleken. Als er een bacterie gevonden wordt en die zit in de kweekjes uit zowel de prik als de picc-lijn, dan zit de bacterie in mij zelf en krijg ik waarschijnlijk antibiotica. Als de bacterie alleen in de kweek uit de picc-lijn komt, dan is de picc-lijn (weer) geïnfecteerd en moet de picc-lijn verwijderd worden. De uitslag van de kweekjes laat minimaal enkele dagen op zich wachten…
De bloeduitslag was wel in de loop van de ochtend beschikbaar en die viel tegen. Afgelopen vrijdag was mijn HB-waarde (rode bloedlichaampjes) 5,1 en nu 4,8. Een waarde van 5 is de ondergrens. En dat terwijl we veel spinazie, noten, etc. hebben gegeten dit weekend. Suus snapt er niets van. De uitslag van de kweekjes is er voorlopig nog niet, dus de artsen varen enigszins blind aan de hand van onduidelijk symptomen als lichte temperatuursverhoging en vermoeidheid. De oncoloog en een arts van infectieziekten (‘infectieloog’) hebben nog overlegd, maar niemand weet zeker of het veilig is om een kuur te starten. De kuur breekt je afweer bijna helemaal af en dat terwijl er een infectie zou kunnen zijn.
Al met al is er dus besloten om de kuur uit te stellen en een bloedtransfusie te geven. Ik krijg ook nog eens bestraald bloed omdat ze geen risico’s durven nemen. Ik zit nu in het ziekenhuis te wachten op het zakje bloed. Waarschijnlijk is het er pas rond half 5 en dan moet het bloed nog 1,5 uur inlopen. Dat wordt een latertje vandaag.
Kortom; de kuur gaat vandaag in ieder geval niet door. Het is met een (ruime) week uitgesteld naar volgende week dinsdag. Ook de onderzoeken en uitslagen waar ik in mijn vorige blog over schreef, zijn daardoor uitgesteld met twee weken naar half/eind juni (ik zal de data aanpassen in de zijlijn bij de agenda). Dat is enorm balen. Je wilt (vooral de kuren) zo snel mogelijk achter de rug hebben, maar het is niet anders. Nu maar genieten van een weekje extra rust. Mijn mond kan nog wat beter herstellen. Wie weet scheelt dat iets bij de volgende kuur. Geluk bij een ongeluk; misschien kunnen we nu ook ‘gewoon’ Koningsdag en het lange weekend vieren.