Kuur 5 met waterijsjes

Na mijn ontslag uit het ziekenhuis afgelopen vrijdag, is het weekend goed verlopen. Geen koorts meer gehad of andere nare dingen en ook m’n mond is verder hersteld. Zondag was ik in staat om naar Zuid-Beijerland heen en weer te fietsen en een middag te gamen met de jongens en ’s avonds konden we met vrienden eten. Daarna was ik wel erg moe en ook maandag was mijn lijf fysiek wel erg moe, maar het gaat allemaal wel en dat is erg fijn!

Maandag was het weer tijd voor controle om te zien of kuur 5 kon doorgaan. De oncoloog zag geen belemmeringen om kuur 5 niet door te laten gaan. Wel hebben we nog stilgestaan bij de problemen die ik met mijn tong en mond heb na dag 8 tijdens de afgelopen kuren. Het antwoord is eigenlijk dat er weinig aan te doen is. Van de verpleging heb ik nog tips gehad om de pijn wat te verzachten, en ga ik nog diverse tips toepassen die ik van diverse mensen heb gehad om het ergste leed te voorkomen (o.a. waterijsjes eten tijdens de kuur zodat mijn tong gekoeld wordt en de chemo mijn tong minder kan verpesten). Een echte oplossing is er vooralsnog niet. De oncoloog zei het niet met zoveel woorden maar bedoelde eigenlijk dat hij liever heeft dat ik wat ongemakken heb en dat de kuur succesvol eindigt door nu niets aan de kuur te veranderen en zo door te zetten (dat heeft de grootste genezingskans). Daar ben ik het wel mee eens. Volgende week dinsdag krijg ik van de verpleging i.i.g. 1,5 uur lang waterijsjes te eten.

Goed nieuws is er wel weer op het vlak van de bloedwaarden. Bij de vorige kuur bespraken we dat de CRP-waarden goed waren. Bij de start van deze kuur waren ook de waarden van de leukocyten (witte bloedlichaampjes) goed. Dat is erg goed nieuws, want sinds september waren deze verhoogd (alhoewel de huisarts toen dacht dat het door een slijmbeursonsteking kwam). Deze week zijn ze voor het eerst écht goed: de waarde is 7,1 en het moet tussen de 3 en de 10 zijn. Voor de vorige kuur was de waarde 10,2 dus ook niet erg verhoogd, maar nu zit het echt helemaal in het gebied waar het moet zitten. En de waarde is aan het begin van de ziekte steeds ruim boven de 15 geweest. Kortom, weer een kleine opsteker!

Willen jullie bidden en duimen dat de ongemakken van een zere tong beperkt zullen blijven zodat ik kan blijven eten en praten? Eten en praten is belangrijk voor mij. 😀
Volgende week vrijdag (Goede Vrijdag) vieren we dat we een half jaar getrouwd zijn! De tijd vliegt, ja. We hopen er een leuk weekend van te maken.

Verder zijn we heel erg dankbaar dat het ondanks enkele ongemakken, die op zich wel heel vervelend voor mij zijn, we eigenlijk niet mogen klagen omdat het zo goed gaat met mijzelf, met Suus en met ons samen. Wij zijn er van overtuigd dat dat komt door alle mensen die voor ons bidden! Dank jullie wel. En we hopen dat jullie dat blijven doen.