Morgen (dinsdag 19 september) is het 3 maanden geleden dat we te horen hebben gekregen dat mijn scans schoon waren en de behandeling was afgerond. Wat vliegt de tijd!
Intussen zijn we lekker drie weken op vakantie geweest in Zwitserland, waarvan we erg hebben genoten. Suus en ik hebben heerlijk in de bergen kunnen wandelen. Wie had dat gedacht in januari…
Het ‘normale’ leven is dus weer begonnen. Intussen ben ik ook weer redelijk aan het werk. Meestal ben ik vrijwel de hele week op kantoor in Strijen, maar energie kost het wel. Ik ben buiten het werk helaas nog veel moe en ook op het werk is nog lang niet alles productief (mijn concentratievermogen is laag). De arbeidsongeschiktkheidsverzekering vult mijn inkomen gelukkig gedeeltelijk aan, ik ben momenteel nog 60% arbeidsongeschikt. In de avonden en weekenden moet ik het rustig aan doen. Voor mijn doen slaap ik nog steeds veel. Dat is gelukkig wel maar de enige bijwerking die is overgebleven van alle behandelingen, want voor de rest gaat het goed met me. Af en toe heb ik hier en daar nog een pijntje, maar dat kan heel goed herstelpijn zijn. Mijn vergrote milt en nog enkele lymfeklieren moeten weer herstellen nadat ze erg opgezet zijn geweest. Sinds afgelopen week (pas) heb ik ook weer echt het idee dat ik mijn haar terug heb. Ik kan weer gel gebruiken, dat heeft een lange tijd in de kast gestaan! En een gehoortest van een paar weken geleden wees uit dat mijn gehoor niet echt is aangetast door de chemo/neuropathie. Ook van mijn mond heb ik geen last meer en het gevoel in mijn vingers is (denk ik) ook weer helemaal terug.
Ik heb dus niets te klagen eigenlijk. Als ik in januari geweten had dat het zo met me zou gaan in september dan had ik er zeker voor getekend. Volgende week donderdag (28 september) moet ik voor mijn eerste reguliere controle naar mijn oncoloog in het ziekenhuis. Ik verwacht geen bijzonderheden, maar het is toch ook wel best spannend. Het zou zo fijn zijn om bevestigd te krijgen dat het inderdaad nog steeds goed is allemaal. Er worden overigens alleen maar bloedtesten afgenomen en bloedwaardes geanalyseerd, en er worden geen scans uitgevoerd. Ik moet vooral zelf symptomen in de gaten houden en melden. Ik sta ook regelmatig op de weegschaal om mijn gewicht goed in de gaten te houden (is stabiel) en als ik even niet lekker ben stopt Suus gelijk een thermometer in mijn oor, maar ik heb nooit koorts.
Volgende week donderdag zal ik de uitslag weer delen.
Leonard & Suzanne
Spannend Leonard en Suzanne!
Goed om te lezen Leonard en suzanne.
We zijn heel blij voor jullie dat het allemaal zo goed gaat. Sterkte met de laatste ‘nasleepselen’ en we vertrouwen er met jullie op dat de controles allemaal positief blijven 🙏🏻
Groetjes, Johan en Astrid
Je bent nog steeds herstellende. Dat beseffen we. Maar het gaat zo te horen en te merken naar omstandigheden goed. Meten is weten. Laat dat maar aan Suuz over. Dat heeft iedereen moed.
Met vriendelijke groet, Ad
Mooi om te lezen, Leonard en Suzanne, en van harte verdere beterschap gewenst van ons beiden. We zullen blijven bidden voor volledig herstel en zien daar naar uit, samen met jullie ouders en allen die jullie na aan het hart staan. Geniet van elke dag, die God jullie geeft.
Wat fijn dat het goed gaat met je.
Het is n hele spannende tijd geweest en gelukkig blijf je onder controle.
Dankbaar zijn wij, met jullie voor deze positieve boodschap.
Sterkte en Gods Rijke Zegen gewenst.
Hoi Leonard en Suzanne,
Wat fijn om te horen dat alles goed gaat. Lekker genieten van elkaar en blijf positief (dat is jullie wel toevertrouwd)